Fabuła

Zaczyna się dwa lata po zakończeniu FF7. Meteor, zesłany przez Sephirotha, został wprawdzie powstrzymany, ale wiat jest bardzo wyniszczony, a ludzi gnębi dziwna przypadłość, zwana Geostigmą, odbierająca wszelką radość życia i chęć do robienia czegokolwiek. W tym wiecie spotykamy znowu postacie znane z FF7- Clouda, Tifę, Cida, Vincenta, Barreta, Reno, Rude'a, i wielu innych. Cloud po pokonaniu Sephirotha usunął się w cień i pracuje w małej agencji kurierskiej, w czym pomaga mu Tifa. Barret poszukuje nowych źródeł energii, Cid, Yuffie - wrócili do swoich pasji (materia, airshipy;) ). Pewnego dnia Cloud dostaje propozycję ochrony pewnego VIP'a, którego tożsamości na  wszelki wypadek nie podam. Tak zaczyna się historia, będąca kontynuacją FF7.

Plusy ujemne i minusy dodatnie fabuły

Fabuła jako taka jest wciągająca i godna swojej poprzedniczki, chociaż niestety jest za krótka - wszystko kończy się po około 1,5 godziny, więc tempo wydarzeń jest naprawdę szybkie i może nieco skołować fanów FF przyzwyczajonych do powolnego rozwoju fabuły. Film jest też bardzo dynamiczny - walki przypominają te znane z Matrixa, co niektórych może irytować (prawa grawitacji zostały rytualnie zarżnięte na ołtarzu efekciarstwa) ale z drugiej strony walki w FF7 też takie były, więc widz obeznany z "Siódemką" nie będzie raczej zdegustowany. Szkoda tylko, że teoretycznie rzecz biorąc najciekawsze wątki (Aeris, Sephiroth) zostały mocno okrojone i są tylko epizodyczne, choć istotne dla fabuły. Mamy też różne rozpoznawalne dla fanów FF smaczki - dzwonek w komórce Loz'a- jednej z nowych postaci - to victory fanfare z FF7, a dziecko z Midgar ma maskotkę Moogle'a. Podobnego rodzaju smaczków jest więcej, ale wszystkich nie zdradzę. Ogólnie rzecz biorąc fabuła trzyma poziom, pomimo pewnych niedostatków bądź przesytu niektórych elementów.

Warstwa audiowizualna

To chyba najjaśniejszy punkt całego filmu - wszystkie miejsca i postacie w filmie są przedstawione do bólu szczegółowo. Bez problemu rozpoznajemy stare twarze, w tym Clouda, Tifę, S...nieważne, Cida i  innych. Sceny walk to prawdziwy majstersztyk - pod względem efekciarstwa tudzież ignorancji praw fizyki ustępują tylko Matrixowi. Zwłaszcza ciosy Clouda są przedstawione bardzo ciekawie - fani FF7 rozpoznają tu limity znane z gry, a sama broń też jest bardzo pomysłowa - nasz bohater nie walczy już Buster Swordem, ale prawdziwą maszynerią - czym, co na pierwszy rzut oka przypomina Buster Sworda, ale w rzeczywistości jest 6 (!) połączonymi mieczami. Moim skromnym zdaniem to jedna z najlepszych broni stworzonych przez SE. Jej pełne możliwości możemy podziwiać w  ostatniej walce Clouda z... nieważne. Cała reszta również trzyma wysoki poziom.

Estuans Interius Ira Vehementi, czyli kilka słów o ścieżce dźwiękowej

Nobuo Uematsu pokazuje, na co go stać - każdy utwór idealnie pasuje do sytuacji i jest bardzo klimatyczny - zwłaszcza nowa wersja One Winged Angel czy Aeris Theme. Zostały też bardzo dobrze dopasowane do sytuacji. Głosy postaci również bardzo do nich pasują- aktorzy idealnie oddali ich charakter - Tifa to więc naprawdę optymistycznie nastawiona dziewczyna, Cloud - pesymista i melancholik, bohaterowie negatywni również - zwłaszcza Ten Jeden, którego tożsamości nie zdradzę, na wszelki wypadek, choć można się domyślić, o kim mowa.

System walki

Ech, co mi się pokręciło... ;) nie ta gra:)

Advent Children to naprawdę godny uwagi film- mimo pewnych niedociągnięć naprawdę warto zobaczyć ciąg dalszy losów bohaterów FF7.