Pierwsza część Seiken Densetsu, trafiła do amerykańskich klientów pod nazwą Final Fantasy Adventure. Przeznaczona była dla klasycznego GameBoy'a, jednak nie zyskała wielkiej popularności poza granicami Kraju Kwitnącej Wiśni. Wiele lat później, na Squaresoft wydał na konsole SNES grę, która zmieniła oblicze jRPG - Seiken Densetsu 2, znany poza Japonią jako Secret of Mana. Dla wielu to właśnie ta gra była początkiem znakomitej serii jRPG'ów akcji, które stały się jednym z najważniejszych tytułów, jakimi poszczycić mogli się "kwadratowi". Kolejna, trzecia odsłona nie została wypuszczona poza granice Japonii, jednak kolejny projekt z tej serii - Legend of Mana, został przetłumaczony na język angielski i wydany w USA. Na wielki jej sukces, nie trzeba było długo czekać.

W grze wcielamy się w jednego z dwóch bohaterów (męskiego lub żeńskiego), będących wybrańcami Bogini Mana'y. Wraz z naszym herosem (lub też heroiną), poznajemy różnorodność świata Fa'Diel i życie jego mieszkańców. Fabuła gry jest nieliniowa, podzielona na trzy główne wątki, stanowiące jednak niewielką część 67'miu przygód, w jakich będziemy uczestniczyć. Nie wszystkie one ograniczają się do pokonania jakiegoś złego boss'a - znaczna część to przygody bardziej obyczajowe, w których poznajemy rozbudowany wachlarz charakterów, jakim uraczyli nas twórcy gry.

Pierwszą rzeczą, która rzuca się w oczy po uruchomieniu gry, jest jej grafika. Gracze cieszący się posiadaniem konsoli PlayStation, mogli się zdziwić odrobinę widząc, że znowu powrócono do grafiki 2D. Dla niektórych może być to wadą, ale twórcom nie można odmówić kunsztu. Wykonanie plansz jest mistrzostwem na skalę światową, porównywalnym z SaGa Frontier II. Nie bez przyczyny, obie gry prezentują nam bajkowy, wykonany bardzo detalicznie zaplanowany świat, emanujący często nienaturalnymi barwami i kształtami. Kiedy twórcy innych gier starali się stworzyć światy jak najbardziej realistyczne, pan Koji Takai, odpowiedzialny za artystyczną stronę Legend of Mana'y, poszedł w zupełnie innym kierunku. Przepiękna scenografia gry, jak i wykonanie postaci, rozbudza wyobraźnię i doskonale pasuje do tego, co gracze uświadczyć mogli w poprzednich dwóch częściach Seiken Densetsu.

Muzyka jest jednym z najważniejszych elementów każdego jRPG'a. Czymże by był Final Fantasy bez Nobuo Uematsu lub Chrono Cross bez Yasunori Mitsudy? Byłby tym, czym Legend of Mana bez znakomitej Yoko Shimomury, której geniusz kompozytorski równać można z wymienionymi wyżej mistrzami. Gracze mogli usłyszeć jej wspaniałe dzieła podczas gry w pierwszą część Parasite Eve lub, z dzieł nieco nowszych, w obie części Kingdom Hearts na PlayStation2, jak i KH:CoM na GameBoy Advance. Dwupłytowa ścieżka dźwiękowa, została doskonale dopasowana do bajkowej rzeczywistości gry, nadając jej głębi. Soundtrack różni się bardzo od tego, który znamy z Final Fantasy i jest bardzo charakterystyczny dla Yoko Shimomury - grający na emocjach, częstokroć nie stanowiący tła dla gry, a wybijający się na pierwszy plan. Jest to pierwsza gra, w której kompozytorka pokazała pełnię swoich talentów, dając nam groźnie brzmiące Battle Theme'y oraz (to w czym jest najlepsza), spokojne, nostalgiczne utwory, chwytające za serce.

System gry jest jednocześnie prosty do zrozumienia, a jednocześnie rozbudowany i dający wiele możliwości. Podczas gry sami wybieramy sobie, którą z jedenastu rodzajów broni chcemy się posługiwać w walce. W trakcie gry rozwijać nam się będą umiejętności, pozwalających nam wykonywać różne uniki, a także ponad 200 różnych technik specjalnych, czyli tego, co gracze lubią najbardziej. Rozbudowanie systemu nie ogranicza się jednak jedynie do walki. Graczowi w trakcie gry przyjdzie również wyhodować własne owoce, którymi karmić będzie mógł trzymane u siebie potwory, które towarzyszyć mu mogą w trakcie gry. Oprócz tego, w specjalnym warsztacie możemy wykuć własne pancerze i oręż z zebranych podczas przygód minerałów, skonstruować magiczny instrument (odpowiednik czarów), a nawet zbudować i zaprogramować golem'a, który, tak jak potwór, może towarzyszyć nam i wspierać w walce. Wiele gier dodatkowych, setki przedmiotów i różnorodność świata sprawią, że gracz nie będzie się nudził, nawet jeżeli akurat nie będzie miał pomysłu na zrobienie kolejnego kroku w fabule.

Wydawać się może, że opowiadam o grze w samych superlatywach i nie jestem do końca obiektywny. Przyznaję, że Legend of Mana to nie gra dla każdego, w szczególności dla ludzi, którzy zasmakowali w serii Front Mission i lubiących poważniejsze i mroczniejsze tytuły. Do czego by się w grze jednak nie doczepić, nie można jej odmówić jednej rzeczy - niesamowitego klimatu. Klimatu niespotykanego w żadnym innym jRPG'u. Klimatu, który sprawić może, że nawet dojrzały gracz znowu poczuje się jak dziecko. Polecam ją każdemu, w szczególności osobom, które szukają czegoś nowego w jRPG. Jest to wspaniały tytuł, który wielkimi literami wpisał się do historii gatunku.

>Wspaniały, kunsztownie wykonany jRPG. Świetna fabuła, najlepsza oprawa muzyczna i graficzna, jaką sobie można tylko wymarzyć, do tego rozbudowany system i, co najważniejsze, niezwykły klimat, nadający tej grze wyjątkowości.

Gra z rozbudowanym system oraz bogatą ilością subquestów. Prawie nieliniowa droga do finału oraz duża gama bohaterów i wątków. Specyficzny klimat dla wybranych.