Gigantyczny byk, który posiada 4000 oczu, ust, uszu, nozdrzy, kopyt. Wywodzi się z muzułmańskiej mitologii. Kujata stoi na gigantycznej rybie, Bahamucie, na jej plechach jest rubin na którym stoi anioł. Ziemia spoczywa na ramionach anioła. Pod Bahamutem leży morze, pod nim znajduje się otchłań, pod nią ogień, pod nim ogromny wąż. Mówi się, że Kujata jest tak duża, że podróż między uszami zajmie około 500 lat.
Fenrir (FF VI i IX
Postać ta wywodzi się z mitologii skandynawskiej. Miał być on olbrzymim wilkiem – jednym z dzieci jakie Loki miał mieć z olbrzymką Angerbodą. Bogowie obawiając się wilka postanowili go spętać, by im nie zagroził. Wreszcie po kilku nieskutecznych próbach Fenrir zgodził się za związanie sznurem, który nazywano Gleipnirem. Postawił jeden warunek – jeden z bogów miał włożyć mu do paszczy swą dłoń. Podjął się tego Tyr. Gdy Fenrir został spętany wściekł się i odgryzł Tyrowi prawą dłoń.. W czasie Ragnaroku, zerwie się z łańcuchów i pożre Odyna. Zabije go Vidar, syn Odyna.
Sleipnir (koń Odyna)
W mitologii nordyckiej szary, ośmionogi koń, dosiadany był przez Odyna. Potrafił biegać szybciej niż wiatr, podróżować w powietrzu, na ziemi, a nawet w czeluściach piekielnych.
Ramuh (FF VI, VII i IX)
W mitologii hinduskiej jest 3 Ramasów. Po imieniu bardziej pasuje jednak do Ramacandra, siódmego wcielenia Vishnu. Jest uosobieniem prawości, cnót oraz rycerskości. W grze przedstawiony jako bóg piorunów, stary mędrzec podpierający się drewnianą laską.
Ifrit (FF VI-FF IX)
W mitologii arabskiej zły duch, demon, uważany za szczególnie złośliwego i niebezpiecznego. Najsilniejszy z dżinnów. Wyróżniał się wielki wzrostem i wielką mocą. . W wierzeniach ludowych ifritem stawała się dusza człowieka, który zmarł nagle i nie został pochowany (w szczególności dotyczy to ofiar morderstwa). Najgroźniejszym pośród ifritów był Marid, czyhający na ludzi na drogach, zabić go można jednak cytując werset z Koranu.
Phoenix (FF VI-IX)
Gigantyczny, ognisty ptak, który co 500 lat spala się, by odrodzić się na nowo z swych popiołów. W serii przedstawiany jako symbol odnowy i odrodzenia. W mitologii chińskiej jego imię brzmi Feng. Według legendy egipskiej miał to być złocisty ptak, który pojawiał się raz na 500 lat, pojawiał się w Heliopolis, gdzie spalał się na ołtarzu w świątyni na popiół, następnie odradzał się, by kolejnego dnia jako zupełnie dorosły ptak pozdrowić kapłana i odlecieć na kolejne 500 lat. Istnieje też żydowska legenda, według której Ewa po zerwaniu zakazanego owocu dała go do spróbowania wszystkim zwierzętom oprócz właśnie Feniksa, w rezultacie czego ptak stał się nieśmiertelny.
Freyja (FF IX)
W mitologii nordyckiej córka boga wód Njorda. Jej największym skarbem był naszyjnik Bising. Jest boginią miłości, ma męża Odura. Tak jak Odyn preferowała śmierć w heroicznej walce, w centrum bitwy. W grze jedna z grywalnych postaci.
Jourmungand/Midgar Sorom (FF VII)
Gigantyczny wąż, syn Lokiego, został strącony do morza przez Odyna. W czasie Ragnaroku stoczy śmiertelny bój z Thorem, z którego ręki zginie, jednak wcześniej zdąży go ukąsić, w skutek czego Thor zginie.
Apokalipsa (nazwa miecza Clouda w FF7)
Nie wiem czy ta nazwa była wykorzystywana w innych odsłonach, bo niestety do niewielu jRPG mam dostęp. W każdym bądź razie Apokalipsa wywodzi się z religii katolickiej i jest to ostatnia księga Biblii, gdzie opisany jest koniec świata i mistyczne przepowiednie losów chrześcijaństwa. Apokalipsa jest głównie kojarzona z końcem świata, aczkolwiek samo pojęcie oznacza objawienie, wizję.
Asura (w serii Final Fantasy często spotykana broń – Asura Sword)
Asura, a właściwie Asurowie wywodzą się z hinduizmu. Były to złe duchy (porównywane często do upadłych aniołów w chrześcijaństwie). które prowadziły wieczną wojnę z dobrymi bogami.
Atma (w FF VI nazwa potwora i potężnej broni)
Postać Atmy, a właściwie Atamasa wywodzi się z mitologii greckiej. Według mitu miał on dwójkę dzieci z boginią Nefele.
Behemoth (ten potwór pojawia się często w jRPG)
Postać Behemota występuje w bardzo wielu kulturach. W Biblii Behemoth jest określany jako władcą ciemności, ale też jako wielkiego potwora, którego nie mógł pokonać nikt poza jego twórcą. Uznaje się też, że jest on odpowiednikiem wodnego Lewiatana. W demonologii zaś jest to gruby i głupi demon, którego dziedzinami są obżarstwo i związane z nim uciechy. Ciekawostka – Behemoth pojawia się w książce „Mistrz i Małgorzata” gdzie jest kotem samego Lucyfera.
Cerber (FF VIII – GF)
Cerber jest to dobrze znany potworek z mitologii greckiej i rzymskiej. Trzygłowy pies był strażnikiem Hadesu – świata umarłych.
Ceres (w FF VI imię jednej z głównych bohaterek )
Postać Ceres pochodzi z mitologii rzymskiej, jest ona odpowiednikiem greckiej Demeter. Była ona w mitologii boginią wegetacji oraz urodzaju, a także siostrą Zeusa.
Excalibur (nazwa miecza pojawiająca się niemalże w każdej odsłonie końcowej fantazji)
Nazwa miecza wywodzi się z legend o królu Arturze i rycerzach okrągłego stołu. Legenda głosiła, że młody Artur wyciągnął ten miecz ze skały i tym sposobem uznano go za króla Anglii. Miecz ten miał sprawiać, że ten, kto go używał, miał być niezwyciężony w walce. Z kolei inna wersja legendy o królu Arturze głosiła, że otrzymał on ten miecz od Pani Jeziora.. Legend o pochodzeniu Excalibura jest całe mnóstwo.
Fafnir (potworek pojawiający się w Final Fantasy)
Pochodzi z mitologii skandynawskiej. Był to jeden z trzech synów krasnoludzkiego króla, Hreidmara. Był obdarzony naprawdę silną ręką i nieustraszoną duszą. Po tym, jak jednego z jego braci zabił Loki, Hreidmar otrzymał przeklęte złoto jako zapłatę za stratę syna. Klątwa tego skarbu pchnęła Fafnira i jego ocalałego brata do ojcobójstwa. Po tym czynie potężny krasnolud przemienił się w smoka.
Hades (FF VI, FF VII)
Postać Hadesa pochodzi z mitologii greckiej. Był władcą umarłych i władał krainą o identycznej nazwie jak jego imię – Hadesem. Hades w mitologii był bratem Zeusa. Jego atrybutami były berło i klucze.
Lewiatan (pojawiał się w kolejno w FF VI, FF VII, FF VIII jako esper, summon i GF)
Udało mi się ustalić dwa źródła pochodzenia tej postaci. Pierwsza z nich pochodzi ze Starego Testamentu. Lewiatan należał do pierwszego kręgu aniołów zwanych Serafinami. W różnych kontekstach ukazywany jest jako wąż lub wieloryb. Wiadomo, że jest upadłym aniołem. W innej wersji przekładu Lewiatan miała być nałożnicą Lucyfera. Znana też jest legenda, jakoby w roku 317 lewiatana uwięził papież Sylwester I w podziemiach Lateranu. Lewiatan w tej wersji legendy był olbrzymim potworem. Ogólnie zaś Lewiatan jest kojarzony z olbrzymim morskim potworem i jest odpowiednikiem lądowego Behemota.
Tiamat (FF VIII)
W mitologii sumeryjskiej była to bogini kojarzona z chaosem, a takrze słonymi wodami. Pochodziła ona z pierwszych pokoleń bóstw. Została zabita przez Marduka, który z jej przepołowionego ciała stworzył ziemię i sklepienie nieba. Wyobrażana i przedstawiana jako ogromny smok.
Tytan (FF VII)
W greckiej mitologii byli to bogowie istniejący przed znanymi nam bogami olimpijskimi. Były to dzieci Gai i Uranosa. Przerażony nimi Uranos zamierza strącić wszystkich tytanów do Tartaru. Gaja sprzeciwiła się zamiarom Uranosa, wykonała sierp i wręczyła go Kronosowi, ten zaś użył go przeciw ojcu. Kronos odcina Uranosowi części rodne i wyrzuca je do morza. Z ociekających kropli krwi, które wpadły do wód i zrodziły Erynie i Gigantów. Kronos zasiadł na opuszczonym tronie, poślubiając swoją siostrę, Reę. Obawiając się detronizacji połykał kolejno swoje potomstwo, Hestię, Demeter, Herę, Hadesa i Posejdona. Dopiero Zeus podstępem sprawił, że Kronos wypluł jego rodzeństwo, które wystąpiło przeciwko Kronosowi i Tytanom, kryjącym się w górach Otrys. Tytani zostali pokonani dzięki pomocy wyzwolonych Cyklopów i Sturękich i wtrąceni na zawsze do Tartaru.
Unicorn (FF VI)
Jednorożce to fantastyczne stworzenia, występujące w mitach i legendach w różnych kulturach. Zazwyczaj mają postać białego konia o jednym rogu na czole. Jednak nie zawsze. Najwcześniej opisane były przez Ktezjasa w V-IV w. p.n.e. Pliniusz dodaje mu jeszcze łeb jelenia, stopy słonia i ogon lwa. W średniowieczu przedstawiano go z łbem i korpusem białego (rzadziej czerwono-czarnego) konia, dodając niekiedy nogi jelenia oraz lwi ogon. W mitach jednorożec przeważnie towarzyszył dziewiczym boginiom księżyca. W średniowieczu wizerunek dziewicy z jednorożcem na kolanach był częstym motywem sztuki chrześcijańskiej jako symbol Najświętszej Marii Panny, a sam jednorożec miał symbolizować Chrystusa.
Shiva (FF VI – IX)
Bóg w hinduizmie, wraz z Winszu i Brahmą tworzący Trimurti (trójcę hinduistyczną). Znany jako mistrz jogi, a także bóg zniszczenia. Nieodłącznym atutem Shivy jest trójząb. Shiva jest bóstwem zawierającym w sobie sprzeczne skrajności. Z jednej bowiem strony jest bogiem zniszczenia, z drugiej zaś bogiem płodności i wzniosłym mistykiem. Shiva w hinduizmie jest władcą demonów, upiorów i duchów, jest też opiekunem i uzdrowicielem ludzi oraz zwierząt. Wraz z końcem kali jugi swoim trzecim okiem Shiva spala cały materialny świat i wszystko, co w nim żyje.
Odyn (FF VI – IX)
Odyn jest najwyższym z bogów nordyckich. Jego atrybutami są kruk, wilk i włócznia. Odyn posiada dwa kruki - Hugin (Myśl) i Munin (Pamięć), które codziennie przynoszą mu informacje o tym, co dzieje się w dziewięciu światach, a także dwa wilki - Geri (Zachłanny) i Freki (Srogi), które żywią się mięsem ze swego talerza w Valhalli. Tron Odyna o nazwie Hlidskjalf, ma taką właściwość, że widać z niego wszystko co dzieje się w dziewięciu światach. Włócznia Odyna - Gungnir, zawsze przynosiła zwycięstwo stronie, po której walczyła w bitwie. Odyn odznacza się prawdziwą mądrością - by ją posiąść poświęcił jedno oko, dając je Mimirowi w zamian za napicie się ze studni wiedzy. Następnie Odyn powiesił się na drzewie Yggdrasil na dziewięć dni, przebity własną włócznią, przez co nauczył się dziewięciu magicznych pieśni i osiemnastu run. Symbolem Odyna w kulturze jest krzyż umieszczony w okręgu, znany też jako krzyż celtycki.
Gaia (także Terra) (FF VI, FF IX)
Postać pochodząca z mitologii greckiej. Jest to jeden z dwóch pierwszych bytów, które wyłoniły z chaosu. Gaia brała udział w stworzeniu świata wraz z Uranosem. Gdy Uranos chciał strącić Tytanów do Tartaru, zdradziła go i pomogła Kronosowi go obalić.
Gilgamesz (FF V, VIII, IX)
Postać występująca w mitologii i podaniach mezopotamskich (współczesny Irak). Był on jednym z władców Uruk. Był on młodym, pięknym i niebywale silnym synem bogini Ninsun i półboga Lugulbandy. Cieszył się on opinią okrutnego tyrana. Według mitu, miał on zaprzyjaźnić się z olbrzymem Enkidu, który początkowo został wysłany, aby zgładzić Gilgamesza. Pomimo legendy nie wyklucza się, że Gilgamesz mógł być postacią autentyczną. Na słynnej sumeryjskiej liście królów Gilgamesz jest wymieniony jako piąty król z pierwszej dynastii z Uruk, który najprawdopodobniej panował w latach 2700-2660 p.n.e.
Midgar (Midgard) (FF VII)
Nazwa pochodzi z mitologii nordyckiej, oznacza ono jeden z dziewięciu światów, krainę zamieszkaną przez ludzi. Znajduje się ona wewnątrz starożytnego Drzewa Świata, zwanego Yggdrasil. Midgard znajduje się pośrodku nieprzebytego oceanu, w którym żyje olbrzymi wąż morski, Jormungand/Midgard Sorom. Miał on pilnować, by śmiertelnicy nie opuszczali Midrardu. Według przekazów Midgard znajduje się dokładnie pomiędzy piekłem (Niflheim) a niebem (Asgard). Świat ten miał zostać stworzony ze szczątków olbrzyma Ymira, którego zabili Odyn, Vili i Ve. Midgard był połączony z Asgardem mostem Bifröst, którego strzegł bóg Hajmdal.
Niflheim (Nibelheim) (FF VII)
W mitologii nordyckiej jest to królestwo lodu i zimna, a włada nim bogini Hel, córka Lokiego. Mieści się na północ od Ginnungagap. Znajduje się tam również kraina Helgardh i mieszka Rimtursir.
Pandora (FF VII – Enemy Skill „Pandora Box”)
Pandora pojawiła się w mitologii greckiej. Zeus ulepił ją z błota w celu przysporzenia ludziom kłopotów. Otworzyła legendarną puszkę nieszczęść.
Ragnarok (FF VII, FF VIII)
Pojęcie Ragnaroku pochodzi z mitologii skandynawskiej. Oznacza ono zmierzch bogów i koniec świata. Ragnarok ma być wielką walką pomiędzy bogami a demonami pod wodzą Lokiego, w wyniku której świat i Asgard, siedzibę bogów strawi ogień, wszystkie gwiazdy zgasną, a Ziemię zaleje wielkie morze. Następnie z tej toni wyłoni się nowy świat i nastąpi era szczęśliwości bez przemocy i wojen.
Egida (z łaciny – aegis) (bardzo często pojawiająca się w jRPG nazwa tarczy lub pancerza)
Według mitologii greckiej była to tarcza Zeusa wykuta przez Hefajstosa. Tarcza ta była atrybutem Zeusa, chroniła go przed atakami nieprzyjaciół. Tarcza "Egida" dała Zeusowi zwycięstwo nad złym ojcem Kronosem który wcześniej pożarł rodzeństwo Zeusa.
Quezacoatl (FF VIII)
W podaniach azteckich był to bóg ducha życia. Przedstawiany zazwyczaj jako uskrzydlony wąż.
Sephiroth (Sefira, Sefirot) (FF VII)
Pojęcie Sefiry pochodzi z kabały. Sefiry były to emanacje boskiego światła, oddzielające nieskończonego i niepoznanego Boga od skończonego i dającego się zdefiniować świata materii. Wszystkie Sefiry są aspektami, mocami Boga, przez które dokonuje się jego objawienie. Pierwsza wzmianka o Sefirach pochodzi z Sefer Jecira. Jest tam mowa o „sefirot belima” – sefirotach bez niczego, albo też sefirotach nieskończonych, absolutnych. Sam rozwój doktryny Sefirot, będących podstawą kabały datowany jest na pierwszą połowę XII wieku. Opiera się on na neoplatońskiej koncepcji Boga i tzw. teorii emanacji. Kabalisci każdej z 10 sefirot nadali osobną nazwę i uznali, że sefiry razem tworzą Drzewo Życia.
Nazwy 10 sefirot:
Keter (Korona, hebr. כתר)
Chochma (Mądrość, hebr. חכמה)
Bina (Zrozumienie, hebr. בינה)
Chesed (Łaska, hebr. חסד)
Gewura (Srogość, hebr. גבורה)
Tiferet (Piękno, hebr. תיפארת)
Necach (Zwycięstwo, hebr. נצח)
Hod (Chwała, hebr.הוד)
Jesod (Fundament, hebr. יסוד)
Malchut (Królestwo, hebr. מלכות)
Drzewo Życia posiada trzy równoległe kolumny: prawą - męską, lewą - żeńską i środkową, która jest ścieżką równowagi i harmonii. Wszystkie trzy prowadzą do Malchut , które jest symbolem obecności Boga w świecie. Drzewo Życia jest mistycznym organizmem, który odpowiada całości bytu. Według Kabały, kolejne sefiry przejmują światło wyższej boskiej emanacji i przesyłają je niżej za pomocą dwudziestu dwóch "ścieżek sefirotycznych", spinających całe drzewo. Najniższa z sefirot odbija blask i posyła go ponownie w górę.
na prawde kawal dobrej roboty Smogu. Zdazylo Ci sie moze kilka literowek, ale to i tak niewiele jak na taki tekst. Brawo dla Ciebie za zgromadzenie tych wszyskich informacji ;] 10/10
az tyle tyh sumonuw aeonuw esperuw itp jest bo w kazdej czensci inaczej sie nazywajom zauwarzył ktos FF6 espery FF7 Summony FF8 GF FFX aeony itd dziwnew powinni dac jednom porzondnom nazwe bo sie poogubic mozna hehe xDDD heh ale i tak zarombiscie wszyho opisane 10\10 ;]
heh sory ż e wtrące ale jeszcze brakuje tu dwóch mitów raz to jest Alexandria napewno ktoś słyszał że w egipcie było kiedyś takie miasto a w ff9 w jakim mieście rozpoczyna się gra ? w alexandri poza tym mam jeszcze drugi bazyliszek występuje on w ff x -2 na pewno kto grał to pamięta te stwory który lubiły rzucać petrify no i tyle poza tym to świetny artykuł ;)
Komentarze (12)
Dodaj komentarz
Wpisz treść komentarza w opowiednim polu. Pamiętaj, że HTML jest niedozwolony.
Niezarejestrowani użytkownicy uzupełniają również pole autora.
Konieczna jest również weryfikacja niezalogowanych użytkowników.
Wypowiedzi obraźliwe, infantylne oraz nie na temat będą moderowane - pisząc postaraj się zwiększyć wartość dyskusji.